ΚΑΙ Η (ΟΠΟΙΑ) ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΘΑ ΚΟΥΚΟΥΛΩΘΕΙ...

Είχα αποφασίσει να μην γράψω τίποτα για την υπόθεση της Siemens προς το παρόν, καθότι θεωρώ ότι ακόμα είμαστε στην αρχή των αποκαλύψεων του σκανδάλου. Πιστεύω ότι θα βγουν πολλά στη φόρα, τόσο από τον ίδιο τον Χριστοφοράκο, αλλά κυρίως από κάποιους πολιτικούς που θα θέλουν να βλάψουν πρωτίστως τους εσωκομματικούς τους αντιπάλους. Ωστόσο, μετά την απολογία του Τσουκάτου για τα χρήματα που φέρεται να πήρε για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ, αλλά και μετά την πρόταση για αμνηστεία στον Χριστοφοράκο στην περίπτωση που αποκαλύψει πρόσωπα και πράγματα, σκέφτηκα να γράψω μερικές σκέψεις.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν επιχειρήσεις που χρηματοδοτούν είτε απευθείας με ρευστό, είτε με άλλους τρόπους (τύπωση διαφημιστικών φυλλαδίων, αγορά αεροπορικών εισητηρίων, ενοικίαση μηχανημάτων) τις προεκλογικές καμπάνιες των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, ίσως και των υπολοίπων. Νομίζω πως ελάχιστοι Ελληνες θα το αρνούνταν αυτό. Προφανώς οι επιχειρήσεις που χρηματοδοτούν τα κόμματα, έχουν σκοπό να προσκομίσουν και κάποια οφέλη όταν αυτά θα αναλάβουν την εξουσία. Ως εδώ δεν νομίζω να υπάρχουν διαφωνίες. Αυτό που επίσης θεωρώ σίγουρο, είναι ότι οι αρχηγοί των κομμάτων, αλλά και πολλά κυβερνητικά στελέχη (Υπουργοί, διοικητές ΔΕΚΟ κτλ) δεν γνωρίζουν με λεπτομέρειες τι ακριβώς συμβαίνει. Ο λόγος είναι ότι έχουν διαφορετικές αρμοδιότητες. Ενας Πρωθυπουργός, ακόμα και ο Καραμανλής που δουλεύει ελάχιστα, έχει πολύ πιο σημαντικά πράγματα για να ασχοληθεί από την χρηματοδότηση του κόμματος του. Αυτά είναι θέματα με τα οποία ασχολούνται οι διάφοροι «Τσουκάτοι» μαζί με μία μικρή ομάδα ανθρώπων, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Είναι παράλογο δηλαδή να πιστεύει κάποιος ότι λίγο πριν τη Σύνοδο του Ελσίνκι χτύπησε το τηλέφωνο του Σημίτη ή του Παπανδρέου και στην άλλη άκρη ήταν ο Τσουκάτος που τους έδινε αναφορά για τα χρήματα που «δώρισε» η Siemens στο ΠΑΣΟΚ. Επίσης, με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό, αποκλείεται ο Καραμανλής να ήξερε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξόπλισε σπίτι, γραφείο, εξοχικό και δεν ξέρω εγώ τι άλλο, με οικοσυσκευές Siemens χωρίς ποτέ του να πληρώσει το αντίτιμο ή ότι ο ξάδερφος Λιάπης πήγαινε ταξίδια στη Γερμανία με έξοδα Χριστοφοράκου. Διευκρινίζω και πάλι ότι δεν εννοώ ότι ο Παπανδρέου, ο Σημίτης και ο Καραμανλής δεν γνωρίζουν πως λειτουργεί η χρηματοδότηση των κομμάτων στην Ελλάδα, αλλά δεν πιστεύω ότι ασχολούνται ενεργά με τα οικονομικά του κόμματος τους, ποιος τυπώνει τα φυλλάδια, πόσο στοίχισε η προεκλογική συγκέντρωση στο Σύνταγμα, πόσο τιμολογείται ο το χρόνος διαφήμισης στα κανάλια κτλ.

Είναι λοιπόν λογικό, τουλάχιστον ο Παπανδρέου που δεν έχει διατελέσει Πρωθυπουργός, να είναι ενοχλημένος που βρίσκεται και πάλι στη δυσάρεστη θέση να απολογείται για λάθη άλλων. Δεν ξέρω αν κάποιος το πρόσεξε, αλλά και πάλι μόνος του ο Γιώργος προσπαθεί να βγάλει το φίδι από την τρύπα, δίνοντας εξηγήσεις για κάτι που έγινε πάνω από 10 χρόνια πριν, ενώ άλλοι που βρίσκονταν μέσα στα πράγματα τότε, δεν έχουν ανοίξει το στόμα τους. Πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει να πληρώνει το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος προσωπικά τυχόν «αμαρτίες» του παρελθόντος. Οποιοι έφταιξαν πρέπει να βρεθούν, να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν και να πάνε στο καλό, αφού κατά έναν μαγικό τρόπο τα αδικήματα τους έχουν παραγραφεί.

Η πρόταση που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ, με την οποία ζητάει επιεική αντιμετώπιση κατηγορουμένων που θα αποκαλύπτουν με στοιχεία χρηματισμούς πολιτικών και κρατικών λειτουργών, ήταν απόλυτα σωστή. Πώς αλλιώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η κατάσταση στην Ελλάδα που πολιτικοί της βρίσκονται συνεχώς αναμεμιγμένοι σε σκάνδαλα, δωροδοκίες και συναλλαγές με επιχειρήσεις; Πιθανολογώ ότι το ΠΑΣΟΚ ίσως και να μπορεί να αντέξει αποκαλύψεις για τις σχέσεις της «Siemens» με στελέχη που είναι είτε παροπλισμένα, είτε απαξιωμένα στη συνείδηση του κόσμου. Ισως να είναι και μία καλή αφορμή για τον Γιώργο για να απομακρύνει κάποιους ακόμα με αφορμή το σκάνδαλο. Αντίθετα η Ν.Δ. είναι δύσκολο να αντέξει τις αποκαλύψεις, γιατί κορυφαίοι υπουργοί και ενεργοί πολιτικοί φαίνεται να έχουν σχέση με την Siemens. Αυτό εξάλλου φανερώνει και η άρνηση του Καραμανλή να δεχτεί την πρόταση για ένταξη του κ. Χριστοφοράκου σε ειδικό καθεστώς προστασίας μαρτύρων.

Σε ότι αφορά τη χρηματοδότηση των κομμάτων, η λύση, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν να δινόταν το δικαίωμα σε κόμματα και πολιτικούς να δέχονται δωρεές από επιχειρηματίες και επιχειρήσεις με μοναδική υποχρέωση να τα δηλώνουν. Ετσι ο πολίτης θα ενημερωνότανε και θα μπορούσε να κρίνει καλύτερα για τις σχέσεις των κομμάτων με τους πόλους επιχειρηματική εξουσίας. Οπως και να έχει το θέμα, είναι δεδομένο ότι με την υπόθεση της Siemens δοκιμάζονται τα τελευταία υπολείμματα αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος. Ετσι και δεν γίνει τίποτα, έτσι και κουκουλωθεί και αυτό το σκάνδαλο, οι αποκαλύψεις με μορφή φημών θα πληθαίνουν όσο φτάνουμε προς τις εκλογές και θα δηλητηριάζουν την πολιτική ζωή της χώρας. Αθώοι και ένοχοι θα μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι και το σκάνδαλο «Siemens» θα ρίξει μόνιμο σκοτάδι καχυποψίας στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Και όλα αυτά ενώ η συγκεκριμένη υπόθεση θα μπορούσε δυνητικά να οδηγησεί στην κάθαρση το πολιτικό σύστημα. Για ακόμη μία φορά η ατολμία πολιτικών και των δύο κομμάτων δημιουργεί προηγούμενο πάνω στο οποίο θα αναπτυχθούν νοοτροπίες και συμπεριφορές της νέας γενιάς. Μπορεί για τα δύο μεγάλα κόμματα, το κουκούλωμα του σκανδάλου να είναι μεσοπρόθεσμα καλό, αλλά μακροπρόθεσμα θα κάνει κακό στο πολιτικό σύστημα, αλλά και στην ίδια την πρόοδο της χώρας.